Wiemy, na czym opiera się IPA w zakresie samogłosek, możemy więc zestawić symbole. Znów w każdej kratce znajdą się 2 litery, tym razem znak po lewej będzie oznaczał samogłoskę płaską, a znak po prawej samogłoskę zaokrągloną.
Poniższa tabela jest uproszczeniem: nie oddaje prawdziwych odległości między samogłoskami (maksymalnej między [i y] a [u ɯ] i minimalnej między [a ɶ] a [ɑ ɒ]).
**) Lub, odpowiednio, średniowysokie/półprzymknięte i średnioniskie/półotwarte.
***) Moje propozycje tłumaczenia ang. terminów near-close i near-open.
†) Niezaokrągloną odmianę głoski [ʊ] można transkrybować na kilka sposobów. Ja wybrałem znak spłaszczenia (podpisaną podwójną strzałkę). Poniżej inne sposoby jeszcze raz z moim (tym razem w powiększeniu):
††) Tu również istnieje kilka sposobów zapisu odmian zaokrąglonych:
Puste komórki można w razie potrzebny (i wielkiej ochoty) wypełnić literami ze znakami diakrytycznymi, np. takimi (litery z poprzedniej tabeli zapisano jaśniej):
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz