Skoro już wiemy, jakie postaci przyjmują FM i FS, trzeba wyjaśnić, kiedy należy stosować jednych i drugich.
Oto zasady ogólne stosowania form mocnych:
1) na końcu zdania: Who is this book for? /hʊ ɪs ðɪz bʊk fɔː/
I knew what it was that was the matter. /aɪ ˈnjuː || wɒt ɪt wɒz ||
ðət wz ðə ˈmætə/
2) akcent logiczny: It’s not for him, it’s from him. /its nɒt fɔːr ɪm | its frɒm him/
3) na początku zdania (to nie pozycja akcentowana, ale formy mocne się pojawiają):
Shall I open the window? /ʃæl aɪ ˈəʊpən ðə ˈwɪndəʊ/
4) czasownik na przedostatniej pozycji (Lewis, pkt. 136):
How old am I? /haʊ əʊld æm aɪ/
Whose property are they? /huːz ˈprɒpəti ɑː ðeɪ/
How big were they? /haʊ bɪg wɜː ðeɪ/
Przypadki 1. i 2. są oczywiste: skoro formy mocne są dłuższe (mają dyftongi i samogłoski długie) i wyraźniejsze (zawierają bardziej zróżnicowane samogłoski niż FS, w których przeważa /ə/), to muszą się pojawiać w miejscach, na które pada akcent logiczny (które zaznaczamy w zdaniu). Takie miejsca zaznaczono w ww. przykładach.
Od 3. przypadku jest wyjątek (za Lewisem): has posiada formę słabą w pozycji inicjalnej. Co więcej, jeśli 2. wyraz zaczyna się na /h/, has może (choć nieobligatoryjnie) stracić nagłosowe /h/, np.
Has he finished? /(h)əz ɪ ˈfɪnɪʃt/
Has Harry had it? /(h)əz ˈhæri hæd ɪt/
Nie mają form słabych czasowniki główne, nawet jeśli mają taką samą postać ortograficzną jak czasowniki pomocnicze (które mają formy mocne i słabe; por. Swann, str. 617), np.
What did you have for breakfast? /wɒt dɪd jʊ hæv fə ˈbrekfəst/
‒ have jest czasownikiem głównym
ALE:
What have you had for breakfast? /wɒt həv jʊ hæd fə ˈbrekfəst/
‒ have jest czasownikiem pomocniczym/posiłkowym.
What have you had for breakfest? = (Am)Whadavyahad fr breakfast?
OdpowiedzUsuńHmm, pomyłka. Mogłoby być nawet /wɒt əv jə hæd fə ˈbrekfəst/ z jeszcze słabszą formą "you" :)
OdpowiedzUsuń