W wymowie form słabych i mocnych można zauważyć następujące reguły ogólne: 
‒ formy mocne (FM) mają wymowę literową, ortograficzną (bliższą zapisowi);  
‒ w formach słabych (FS) widoczna jest często wymiana samogłoski: 
         jeśli w FM jest samogłoska różna od /iː uː/, to w FS jest zwykle /ə/, 
         jeśli w FM jest /iː/ lub /uː/, to 
                   w FS mamy odpowiednio /ɪ/ lub /ʊ/ 
                            lub
                   w FS mamy /ɪ/ lub /ʊ/ przed samogłoską, a /ə/ przed spółgłoską. 
Dosłownie kilka wyrazów nie wykazuje zmian lub widoczne są w nich zmiany nieregularne. 
Oto zestawienie form wg reguł: 
/V/ ≥ /ə/  |    /iː uː/ ≥   /ɪ ʊ/  |    /iː uː/    ≥ /ɪ ʊ/ + V*    ≥ /ə/ + C*  |    brak   zmiany  |    zmiany   nieregularne  |   
a /eɪ/ ≥ /ə/ am /æm/ ≥ /əm m/* an /æn/ ≥ /ən/ and /ænd/ ≥ /ən/* are /ɑː(r)/ ≥ /ə(r)/  as /æz/ ≥ /əz/  at /æt/ ≥ /ət/  but /bʌt/ ≥ /bət/  can /kæn/ ≥ /kən kn/  could /kʊd/ ≥ /kəd/  does /dʌz/ ≥ /dəz/  for /fɔː(r)/ ≥ /fə/  from /frɒm/≥/frəm/  had /hæd/ ≥ /(h)(ə)d has /hæz/ ≥ /(h)(ə)z/  have /hæv/ ≥ (h)(ə)v/ her /hɜː(r)/ ≥ /(h)ə(r)/* must /mʌst/≥/məs(t)/ of /ɒv/ ≥ /əv/* or /ɔː(r)/ ≥ /ə(r)/  saint /seɪnt/≥/s(ə)n(t)/ shall /ʃæl/ ≥ /ʃəl ʃl/  should /ʃʊd/ ≥ /ʃəd ʃd/ sir /sɜː(r)/ ≥ /sə(r)/  some /sʌm/≥/səm sm/ than /ðæn/ ≥ /ðən/  that /ðæt/ ≥ /ðət/  them /ðem/ ≥ /ðəm/  there /ðeə(r)/≥/ðə(r)/ us /ʌs/ ≥ /əs s/* was /wɒz/ ≥ /wəz wz/ were /wɜː(r)/≥/wə(r)/ would /wʊd/ ≥ /(w)(ə)d/  your /jɔː(r)/ ≥ /jə(r)/   |    be /biː/ ≥ /bɪ/  been /biːn/ ≥ /bɪn/  he /hiː/ ≥ /hɪ ɪ/* me /miː/ ≥ /mɪ/  she /ʃiː/ ≥ /ʃɪ/  we /wiː/ ≥ /wɪ/  who /huː/ ≥ /hʊ/  you /juː/ ≥ /jʊ/   |    do /duː/ ≥ /dʊ /də/* the /ðiː/ ≥ /ðɪ ðə/ to /tuː/ ≥ /tʊ tə/   |    him /hɪm/ ≥ /hɪm ɪm/ his /hɪz/ ≥ /hɪz ɪz/  |    is /ɪz/ ≥ /s z/ not /nɒt/ ≥ /nt n/  our /aʊə/ ≥ /ɑː(r)/  will /wɪl/ ≥ /wɪl wl l/   |   
Objaśnienia: 
*) + V ‒ przed samogłoską, + C ‒ przed spółgłoską. 
*) OF: Przed spółgłoskami może być /ə/. 
*) AND: po spółgłoskach może zaniknąć /ə/, a przed spółgłoską ‒ /d/, jednak /d/ wypada również przed samogłoskami (wymowa typu /dʒəʊəndæn/ może być dwuznaczna: Joe and Ann lub Joe and Dan). 
*) HE: spółgłoska + /ɪ/, samogłoska + /hɪ/. 
*) HER: spółgłoska + /ə/, samogłoska + /hə/.
*) US: /s/ w let us = let’s oznaczającym propozycję, za wyjątkiem sytuacji bardzo uroczystych, np. let us pray /let əs preɪ/. 
*) DO: /d/ tylko w do you /d jʊ/.
Myślę, że sama gramatyka faktycznie jest bardzo ważna i na pewno należy ja dobrze poznać przy nauce języka angielskiego. Również dość ważnym jest to, aby już dzieci od najmłodszych lat uczyły się tego języka. Jak czytałam na stronie https://dzielnicarodzica.pl/jezyk-angielski-dla-malych-dzieci-zobacz-dlaczego-warto-zapisac-dziecko-na-zajecia-jezykowe/ to właśnie tam zostało to idealnie opisane.
OdpowiedzUsuń