5. Angielskie czasy wcale nie takie trudne (4)

Operator a czas

Kolejnym problemem, jest dopasowanie operatora do czasu gramatycznego. Znowu jeśli ktoś wałkował czasy angielskie od podstawówki, nie powinien mieć z tym problemu. Po prostu jest to inaczej postawione zagadnienie czasów – nie w stylu: podaj przykładową konstrukcję, ale: co jest operatorem w tym a tym czasie.

	czasy:	present	past	future	future in the past
	simple	do, does (do)	did (do)	will (will)	would (will)
	continuous	am, is, are (be)	was, were (be)	will (will)	would (will)
	perfect	have, has (have)	had (have)	will (will)	would (will)
	perfect cont.	have, has (have)	had (have)	will (will)	would (will)

Uwaga: z powyższej tabeli pozornie wynika, że np. future simple nie różni się pod względem budowy od future continuous. Tak się może jednak tylko wydawać, ponieważ w tej tabeli nie uwzględniono pozostałych czasowników pomocniczych, które odróżniają dodatkowo te czasy, które w kilku komórkach mają ten sam operator. Jest to więc pewne uproszczenie, które ma pokazać rzeczy najważniejsze:

– wszystkie czasy perfect mają po zaimku/rzeczowniku have w jakiejś formie;

– wszystkie czasy continuous mają po zaimku/rzeczowniku be w jakiejś formie;

– wszystkie czasy future mają po zaimku/rzeczowniku will też w jakiejś formie;

– wszystkie czasy simple z kilkoma wyjątkami mają po zaimku/rzeczowniku do też w jakiejś formie.

To żadne nowe rzeczy dla kogoś, kto się już uczyć czasów angielskich. „Perfekty” mają have, „continuousy” mają be, „futury” mają will lub jego formę przeszłą, tj. would, jeśli to czas future in the past (zwany też conditional).

Z kolei czasy simple za wyjątkiem future simple i future in the past simple („futury” mają will) mają po zaimku do w odpowiedniej formie: do lub does w czasie present simple (czyli do w czasie teraźniejszym) i did w czasie past simple (czyli do w czasie przeszłym).

Tu jednak pojawia się wyjątek: w zdaniach twierdzących w czasie present simple i past simple operator nie jest konieczny. Tzn. nie musimy mówić I do go to school lub I did go to school. Wystarczy proste I go to school i I went to school, czyli z czasownikiem głównym w czasie przeszłym i bez operatora. Zdania typu I do go to school, I did go to school są poprawne, oznaczają podkreślenie czynności. Porównajmy te zdania:

	I go to school.	I do go to school.
	‘Chodzę do szkoły.’	‘Ja naprawdę chodzę do szkoły.’

Jak już powiedziano, w zdaniach drugiego typu wyraźnie akcentuje się operator (I DO go to school).